Buddyjskie flagi modlitewne - czym one są i do czego służą?

Pewnie nie raz widzieliście piękne i kolorowe flagi, które są powieszone przy ważnych miejscach dla buddyzmu, takich jak świątynie, stupy, a także przy ważnych wydarzeniach religijnych, czy przy pielgrzymkach. Flagi te są kojarzone z buddyzmem jednak ich historia jest o wiele starsza i sięga ona rdzennej tradycji Tybetu, czyli Bön.

W czasach Bön używano pojedynczych kawałków kolorowych tkanin nanosząc na nie magiczne znaki i symbole mocy, które przy odpowiedniej recytacji i intencji miały przywracać siły witalne choremu człowiekowi. Wyborem treści zapisywanych na flagach zajmowali się tylko duchowi mistrzowie. Przekazywali oni treść i symbole rzemieślnikom, którzy następnie nanosili je na materiał.

Sposób używania flag został taki sam jednak magiczne formułki zastąpiono mantrami, sylabami czy fragmentami sutr buddyjskich. Błędem jest uważanie, że flagi poruszane przez wiatr niosą modlitwy do bóstw. Tybetańczycy uważają, że wiatr rozprzestrzenia mantry i w ten sposób oczyszcza się przestrzeń, gdzie flagi są powieszone. Flagi mają również za zadanie sprawić, że wokół wzrośnie spokój, siła, mądrość i powodzenia, a jakiekolwiek zagrożenie zniknie.

Według buddyjskiej legendy pierwsze flagi modlitewne były używane przez Gautamę Buddę (Budda Siakjamuni), na którego naukach opiera się buddyzm. Devy, które w buddyzmie są rodzajem boskich, nie-ludzkich istot (bogowie), nosiły flagi z wypisanymi na nich modlitwami Gautamy Buddy w walce z asurami, które są rodzajem demonów.

Flagi buddyjskie Lung Tha powieszone w Himalajach.

Głównym zadaniem flag jest rozsiewanie dobrych intencji w świat za pomocą wiatru, mają one również leczyć, przypominać o ścieżce buddyjskiej, przynosić dobrą energię i szczęście. Na początku flagi były zdobione ręcznie przez wtajemniczonych jednak z czasem, jak zapotrzebowanie na nie rosło zaczęło stosować technikę stemplowania, którą używa się do dziś.

Jest pięć kolorów flag, które są odzwierciedleniem żywiołów związanych z człowiekiem, a są nimi:

• Niebieski, który oznacza niebo. Symbolizuje on ogrom przestrzeni. Powiada się, że ten kolor ma te właściwości, że uspokaja zagubione duszę, pomaga im medytować i gromadzić mądrość. Kolor ten symbolizuje świętość buddyzmu i medytacji.
  
  
• Biały, który oznacza powietrze, chmury i wiatr. W buddyzmie jest on uznawany za kolor wiedzy, próbuje on wyjaśnić wszystkie przekleństwa ignorancji, oświetlając w ten sposób światło wiedzy.
  
  
• Czerwony, który oznacza ogień. Gromadzi on energię życiową (prana), aby utrzymać się i przetrwać.
  
  
• Zielony, który oznacza wodę. Kolor ten jest uznawany za kolor bohaterstwa, harmonii i pokoju. 
  
  
• Żółty, który oznacza ziemię. Symbolizuje on wyrzeczenie się. W medytacji wszystko jest równe, bez względu na różnice.

Flagi buddyjskie Dar Chao.

Istnieją dwa rodzaje flag: Dar Chao i Lung Tha.

Pionowe Dar Chao to pojedyncze duże prostokąty, które zawiesza się na kiju, a następnie ten kij wsadza się w ziemię i ustawia na różnych dachach lub kopcach. Nazwa tego rodzaju flag oznacza istoty, które polepszają życie.

Poziome Lung Tha to prostokąty lub kwadraty, które tworzą razem spójny sznur. Rozwiesza się je w wysokich miejscach takich jak szczyt świątyń, stup i klasztorów lub na górskich przełęczach. Lung Tha oznacza energię powietrznego konia i właśnie stąd jego symbol na większości z flag. 

Flagi powinny być rozwieszone w określonej kolejności więc ich powieszenie nie jest przypadkowe. Od lewej do prawej strony zawieszona powinna być: niebieska, biała, czerwona, zielona i żółta flaga. Wszystkie pięć kolorów tworzy równowagę. Dodatkowo flagi powinno się rozwiesić w wieczny poranek zaraz po świcie jak jest jasno i wietrznie. Można to zrobić na oknie. Ważne jednak jest, by podczas zawieszania ich robić to bezinteresownie i z dobrą motywacją, intencją. Warto zauważyć, że czasami flagi bledną. Jest to oczywiście dobry znak. Oznacza to, że modlitwy są unoszone, a tym samym bledną kolory.

Na flagach często możemy znaleźć przedstawienia konia (Lung Ta, który jest powietrznym koniem niosącym na grzbiecie trzy płonące klejnoty — spełniające życzenia oświecenia). Jest on symbolem fortuny, siły i energii życiowej. Tybetańczycy wiedzą, że w zależności od tego, czy Lung Ta jest wysoko, czy nisko to decyduje to o losie. Dlatego flagi z wizerunkiem Lung Ta są podnoszone, by przywołać szczęście w życiu ludzi z okolicy. Znajdziemy tam również wizerunki smoka, Garudy, tygrysa i pumy, reprezentujących radość, pewność czy świadomość.

Ponieważ flagi modlitewne są uważane za święte, nie używa się ich do innych celów. Nigdy nie należy ich trzymać na podłoże, wyrzucać do śmietnika, a stopy pod żadnych pozorem nie powinny dotykać flag. Tybetańczycy wierzą, że spalenie starych flag przynosi błogosławieństwo wraz z dymem, który je niesie. 

Tybetańczycy uważają, że otrzymanie flag modlitewnych jako prezentu jest dobrym znakiem. To tak, jakby jakieś bóstwo zesłało im błogosławieństwo w postaci flag. To nadzieja staje się siłą napędową tej ziemi, a flagi te niosą nadzieję i aspiracje Tybetańczyków. Wierzą, że bez względu na to, jaki jest problem, powiewająca na wietrze flaga uratuje ich przed nieuniknionym.

- źródło: mandhu.pl, namaste24.pl, omtramping.pl, tibettravel.org